Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Η κατηφόρα

Είναι γλυκιά και σ’ οδηγεί πάντα εκεί που έχεις επιλέξει να πας. Γρήγορα κι άκοπα.

Πάντα όμως είναι χαμηλότερα από ‘κει που θα μπορούσες να ‘σαι.



Χαμηλά ή ψηλά όμως, πάντα ό,τι παρατηρείς είναι αντίστοιχο του «σημείου» που βρίσκεσαι. Κι ό,τι έξω, έτσι και μέσα.

Διάλεξε το μονοπάτι σου και πάρε εκείνον τον «αέρα» που σου αναλογεί και σου ταιριάζει. 

Εκείνον που σου κόβει την ανάσα, ή εκείνον που σε αηδιάζει από την μπόχα ;

Η επιλογή είναι πάντα δική σου και είναι αυτή που σου ταιριάζει με αυτό που είσαι κάθε στιγμή.


Εσύ, που θες να ‘σαι ;





2 σχόλια:

  1. Στο πουθενά ίσως;
    Πριν αποφασίσεις θα πρέπει να κατανοήσεις ποιος είναι το εγώ, το θέλω, το είμαι.
    Φτάνει μια ζωή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δηλαδή στο παντού (ως αντίπολο του πουθενά) ;

      Margo η κατανόηση του «είναι», είναι ταξίδι όχι προορισμός. Είναι η χαρά του να βιώνω το αβίαστο και ν’ αφήνομαι στη ροή της στιγμής να με οδηγήσει, χωρίς να αγωνιώ για τον έλεγχο της ζωής ή του εαυτού, που είναι απλά μια πλάνη.

      Αν φτάνει μια ζωή ; Ναι Margo, αν ζω χωρίς προσδοκίες κι αν κατά περιόδους αφήνομαι να συντριβώ από τις συσσωρευμένες πλάνες, να πεθάνω για να ξαναγεννηθώ χωρίς τα βάρη των χθεσινών ψευδαισθήσεων.

      Ναι, αν αφεθώ να ζήσω στο τώρα κι όχι στο χθες και στο αύριο, όπως συνηθίζω να βιώνω την ύπαρξη μου.

      Ναι.

      Αλλά αυτές είναι οι δικές μου παραδοχές κι ο δικός μου κόσμος ...

      Διαγραφή