Εθελοτυφλία : “The last frontier ?”

Όλοι όσοι πιστεύουν ή χρησιμοποιούν και ταυτίζονται μ’ ένα σύστημα θεάσεων, αξιών, αντιλήψεων, είναι δέσμιοι των εσωτερικών αντιφάσεων που γεννώνται μεταξύ της μεταβαλλόμενης εξωτερικής πραγματικότητας και της ακαμψίας του πλαισίου στο οποίο έχουν εναποθέσει το είναι τους. Όσο δε μεγαλλίτερη αυτή η πίστη, η αφοσίωση, η δέσμευση, η ταύτιση, τόσο οξύτερες οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα. Απλά το σύμπαν για κάθε εμμονή (ή λέγε την και μαλακία) του ανθρώπου, τού έχει δωρίσει και μια διέξοδο και σ’ αυτή την περίπτωση λέγεται «εθελοτυφλία». Δηλαδή, ενώ με τόσες αντιφάσεις θα έπρεπε ο άνθρωπος να καταλήγει με σχισμένες τις φρένες, λυτρώνεται και διατηρεί την συγκρότησή του, ε θ ε λ ο τ υ φ λ ώ ν τ α ς ! 

Τόσο απλά.

Ευτυχώς.

Για όλους μας.